(απομαγνητοφώνηση)

Στις 20 Ιουλίου συμπληρώθηκαν 48 χρόνια από την στυγνή εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο

Σύσσωμη η πολιτική ηγεσία τόσο της Ελληνικής Δημοκρατίας, όσο και της Κυπριακής, έσπευσαν να κάνουν τις τυπικές κούφιες δηλώσεις που απαιτεί η μέρα.

Η 20ή Ιουλίου του 1974 είναι η μέρα που γράφτηκε με τα πιο μελανά γράμματα στην πρόσφατη ιστορία της ελληνικότητας.

Τα Τουρκικά στρατεύματα εισβάλλουν στο βόρειο τμήμα του νησιού της Κύπρου με την Ελληνική πλευρά να μετρά χιλιάδες νεκρούς και εκατοντάδες αγνοούμενους.

Εδώ και 48 χρόνια το νησί τελεί υπό παράνομη Τουρκική κατοχή και στην μαύρη επέτειο της προηγούμενης Τετάρτης σύσσωμη η πολιτική ηγεσία της Ελλάδας και της Κύπρου, προέβη στις τυπικές δηλώσεις που απαιτούσε η μέρα, όπως γίνεται κάθε χρόνο.

Όμως παρά τα πολιτικά διαβήματα, τα βαρύγδουπα λόγια, τις εκδηλώσεις τιμής, η Κυπριακή Δημοκρατία παραμένει διαιρεμένη αποδεικνύοντας πως τα μνημόσυνα και οι δεήσεις δεν είναι η λύση του προβλήματος, αλλά στάχτη στα μάτια των πολιτών που εξακολουθούν να βιώνουν την ανείπωτη τραγωδία.

Η ουσία είναι ότι καμία κυβέρνηση και κανένας από τους συμμάχους της Ελλάδας δεν θέλησαν να διευθετήσουν το Κυπριακό πρόβλημα όπως χαρακτηρίστηκε.

Άλλωστε η Κύπρος καθ’ όλη τη διάρκεια της ιστορίας της, λόγω της γεωστρατηγικής της θέσης στον χάρτη, αποτελούσε σταθερό στόχο όλων, συμμάχων και εχθρών.

Όταν η Μ. Βρετανία αποφάσισε ότι χρειάζεται μια βάση στη Μεσόγειο στο σταυροδρόμι τριών ηπείρων, Ευρώπης, Αφρικής και Ασίας, της το δώσαμε απλόχερα, παραμυθιάζοντας τους πολίτες της Κύπρου πως θα άνοιγε ο δρόμος για την ένωση με την μητέρα Ελλάδα.

Έτσι απλόχερα χαρίζουν οι κυβερνήσεις τα Ελληνικά εδάφη και το αφήγημα του 1974 όπου διαπράχθηκε μια από τις μεγαλύτερες γενοκτονίες, είναι το αποτέλεσμα των προδοτικών πράξεων των συμμάχων και της Ελλάδας.

Αυτή τη στιγμή η Κύπρος είναι ακόμα μοιρασμένη στα δύο και το βόρειο τμήμα της είναι υπό κατοχή και είναι εγκληματική η αναβλητικότητα της Ελλάδας, του ΝΑΤΟ, της Ευρώπης, του ΟΗΕ και των παρατρεχάμενων για το ζήτημα αυτό.

Η αναβλητικότητα αυτή τονίζει ότι δεν υπάρχει βούληση διευθέτησης και απόδοσης δικαιοσύνης από καμία μεριά. Οι πολίτες της Ελλάδας και της Κύπρου μένουν με ένα μεγάλο γιατί, ενώ ακόμα και σήμερα οι κυβερνήσεις προσπαθούν να κρύψουν τα ‘χνάρια των προδοτικών τους ενεργειών.

Δεν είναι τυχαίο πως ανήμερα των 48 ετών από τον Τουρκικό Αττίλα, ο Γιαννάκης Ομήρου, πρώην πρόεδρος της Κυπριακής Βουλής, αποκαλύπτει πως όχι μόνο σταμάτησε η δημοσίευση των τόμων φακέλου της Κύπρου, αλλά πλέον δεν θα δημοσιοποιούνται ούτε τα αυθεντικά πρακτικά, αλλά θα επαναδιατυπώνονται.

Τέλος, δεν είναι τυχαίες οι προσφάτως εμπρηστικές δηλώσεις του Τούρκου αντιπροέδρου Fuat Oktay αλλά αποτέλεσμα της Ελληνικής πολιτικής υποκρισίας.

Συγκεκριμένα ο Oktay γιορτάζοντας την εισβολή του Αττίλα στην Κύπρο από τα κατεχόμενα είπε: πριν από 48 χρόνια, σήμερα, οι Ελληνοκυπριακές θηριωδίες βασίλευαν στο νησί μέχρι που η Τουρκία ήρθε να σώσει τους Τουρκοκύπριους. Οι προσπάθειες των Ελληνοκυπρίων να εξαφανίσουν τους Τούρκους, ξεκίνησαν με σφαγές από χωριό σε χωριό, από σπίτι σε σπίτι. Και συνέχισε λέγοντας: το νέο μας γεωτρύπανο ξεκινά τον επόμενο μήνα στην Μεσόγειο. Τα μη επανδρωμένα υποβρύχια μας που θα ενισχύσουν την κυριαρχία μας στην γαλάζια πατρίδα, θα αλλάξουν και τις ισορροπίες στις θάλασσες. Το γεωτρύπανο μας “Abdulhamid Han” 7^ης γενιάς, έχει σημαντικό ρόλο στη διεξαγωγή αποτελεσματικής έρευνας στα γαλάζια νερά με την ικανότητα του να κάνει γεωτρήσεις έως και 12.200 μέτρα, είπε ο Oktay και πρόσθεσε: υπερασπιζόμαστε αποφασιστικά αυτό που είναι δικαίωμα μας στην Αν. Μεσόγειο. Δεν κρατάμε τα δικαιώματα των Τουρκοκύπριων αδερφών μας χωριστά από τα δικά μας. Όσοι ονειρεύονται σχέδια που δεν πρόκειται να πραγματοποιηθούν στη Μεσόγειο ή στο Αιγαίο, θα πρέπει να γνωρίζουν καλά αυτά τα στοιχεία. Οι υδρογονάνθρακες στη Μεσόγειο δεν είναι τα παιχνίδια των Ελληνοκύπριων.