Οι ισχυροί πίσω από τους κυβερνώντες μαριονέτες

Atlantic Council- Ποιοί είναι και πως αποφασίζει τι είναι αληθινό ή ψεύτικο στο Facebook

Ποιο είναι το Ατλαντικό Συμβούλιο;

(5 τρομακτικά γεγονότα)

Κατά την έρευνα του σχετικά με την παρακολούθηση χρηστών, λογοκρισίας και αφαίρεση λογαριασμών χρηστών με πρόσχημα την παραβίαση της κοινότητας, ο Matt Orfalea αποκαλύπτει την συνεργασία μεταξύ Facebook και της Atlantic Council που ανέλαβε να αφαιρέσει την ελεύθερη και δημοκρατική γνώμη χρηστών. Σύμφωνα με τα στοιχεία του αλλά και από την ίδια την ιστιοσελίδα της Atlantica Council, βλέπουμε τον ισχυρό ρόλο που παίζουν στις κυβερνήσεις χωρών. Με λίγα λόγια, οι ισχυροί πίσω από τους κυβερνώντες μαριονέτες. Τελικά εμείς οι πολίτες ψηφοφόροι άλλους εκλέγουμε και άλλοι κάνουν κουμάντο επιβάλοντας τις ατζέντες τους στις δικές μας ζωές.

Ποιος αποφασίζει τι είναι αληθινό ή ψεύτικο στο Facebook;

Για να βοηθήσει στην παρακολούθηση της παραπληροφόρησης και στην κατάργηση «μη αυθεντικών λογαριασμών», το Facebook συνεργάστηκε με το Atlantic Council, ένα think tank που εκπροσωπεί μερικά από τα πιο ισχυρά κρατικά και εταιρικά συμφέροντα στον κόσμο.

Το διοικητικό τους συμβούλιο περιλαμβάνει ανθρώπους που παραπληροφόρησαν το κοινό για πολέμους και ανέτρεψαν δημοκρατίες. Τώρα συνεργάζονται με το Facebook για να μας προστατεύσουν από την παραπληροφόρηση στο όνομα της δημοκρατίας.

Εδώ είναι 5 τρομακτικά γεγονότα για το Atlantic Council

1. Εχθροί της Δημοκρατίας

Το Facebook είπε ότι θα συνεργαστεί με το Ατλαντικό Συμβούλιο «για την προστασία των ελεύθερων και δίκαιων εκλογών σε όλο τον κόσμο», αλλά κάποιοι δυσκολεύονται να το πιστέψουν λαμβάνοντας υπόψη ότι το μακροβιότερο μέλος του συμβουλίου είναι ο Χένρι Κίσινγκερ, ο πρώην υπουργός Εξωτερικών που ανέτρεψε τη δημοκρατική κυβέρνηση της Χιλής με τη CIA.

Παρεμπιπτόντως, η CIA έχει αρκετούς πρώην διευθυντές, οι οποίοι είναι επίσης στο διοικητικό συμβούλιο του Atlantic Council, μαζί με τον πρώην αναπληρωτή διευθυντή της CIA, Stephen Kappes, έναν καταδικασμένο απαγωγέα.

Η CIA φυσικά έχει μακρά ιστορία ανατροπής δημοκρατιών και υποστήριξης δικτατοριών. Δικτατορίες σαν τις μοναρχίες της Σαουδικής Αραβίας, του Κατάρ, της Τουρκίας και των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, που πρόσφεραν εκατομμύρια δολάρια στο Ατλαντικό Συμβούλιο και δεν προσποιούνται καν ότι δίνουν δεκάρα στη δημοκρατία!!

Εξακολουθούν να λένε ότι είναι θέμα δημοκρατίας. Επομένως, δεν υπάρχει τίποτα να ανησυχείτε γιατί τίποτα κακό δεν έχει κάνει ποτέ στο όνομα της δημοκρατίας στο παρελθόν…

2. Τα φιλαράκια του Bush

Το διοικητικό συμβούλιο του Atlantic Council είναι γεμάτο με μέλη της κυβέρνησης του Τζορτζ Μπους (συμπεριλαμβανομένων των Stephen Hadley, Condoleezza Rice και Colin Powell), που ξεκίνησαν την πιο καταστροφική εκστρατεία παραπληροφόρησης στη σύγχρονη ιστορία, όταν είπαν ψέματα για όπλα μαζικής καταστροφής στο Ιράκ. Είπαν ψέματα για την σύνδεση μεταξύ της 11ης Σεπτεμβρίου και του Ιράκ και στη συνέχεια σκότωσαν ένα εκατομμύριο ανθρώπους παραπλανώντας τη χώρα σε πόλεμο στο Ιράκ με βάση αυτά τα ψέματα.

Είναι απίστευτο ότι την ίδια ημέρα που το συμβούλιο ανακοίνωσε τη συνεργασία τους με το Facebook, συμμετείχαν στη δική τους κραυγαλέα εκστρατεία παραπληροφόρησης, επαινώντας τον Τζορτζ Μπους με ένα «Διεθνές Βραβείο Διακεκριμένης Ηγεσίας».

Αυτό είναι σαν να δίνουμε στους αεροπειρατές της 11ης Σεπτεμβρίου ένα βραβείο για την «Διακεκριμένη Αεροπορία».

3. Παραπληροφορητές ΜΜΕ

Ο Αντιπρόεδρος του Atlantic Council Richard Edelman είναι Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της μεγαλύτερης ιδιωτικής εταιρείας δημοσίων σχέσεων στον κόσμο. Ο Έντελμαν έχει πιαστεί πολλές φορές να δημιουργεί ψεύτικες εκστρατείες βάσης όπως το αντι-συνδικαλιστικό «Workers for Walmart» , το οποίο χρηματοδοτήθηκε κρυφά από τη Walmart, και το anti-cap-and-trade Energy Citizens , των οποίων οι συγκεντρώσεις αποτελούνταν εξ ολοκλήρου από αμειβόμενους υπαλλήλους ορυκτών καυσίμων .

Ο Έντελμαν έχει κάνει επίσης δουλειά δημοσίων σχέσεων για τον συνάδελφο μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Ατλαντικού Συμβουλίου και δισεκατομμυριούχο μεγιστάνα των μέσων ενημέρωσης, Ρούπερτ Μέρντοκ, ο οποίος είναι διάσημος για την παραπληροφόρηση του κοινού μέσω των εκατοντάδων μέσων ενημέρωσης που κατέχει, συμπεριλαμβανομένου του FOX News.

Μελέτες έδειξαν ότι όσο περισσότεροι παρακολουθούσαν το FOX News του Ρούπερτ Μέρντοχ, τόσο περισσότερο παραπληροφορήθηκαν.

Πώς απάντησε το Ατλαντικό Συμβούλιο;

Το Ατλαντικό Συμβούλιο απένειμε στον Murdoch ένα βραβείο για τη «Διακεκριμένη ηγεσία» — ένα βραβείο ηγεσίας στον τύπο που χρησιμοποίησε την αυτοκρατορία των μέσων ενημέρωσης για να ξεγελάσει το κοινό για να υποστηρίξει έναν αιματηρό πόλεμο.

Αυτός είναι που αφήνει το Facebook να παρακολουθεί την αυτοκρατορία των μέσων κοινωνικής δικτύωσης για παραπληροφόρηση.

4. Γεράκια των πολέμων

Πολλά μέλη του Ατλαντικού Συμβουλίου είναι γεράκια του πολέμου που θέλουν να πάνε σε πόλεμο με ένα έθνος συγκεκριμένα. Εδώ ο Διεθνής Σύμβουλος του Ατλαντικού Συμβουλίου, Τζέιμς Κλάπερ, χαρακτηρίζει όλους τους Ρώσους ως γενετικά αναξιόπιστους. «Απλώς οι ιστορικές πρακτικές των Ρώσων που τυπικά [είναι] σχεδόν γενετικά οδηγημένοι να συμμετάσχουν, να διεισδύσουν, να κερδίσουν εύνοια, οτιδήποτε».

Ο Εκτελεστικός Αντιπρόεδρος του Ατλαντικού Συμβουλίου Stephen Hadley είναι ιδιαίτερα πρόθυμος να πάει σε πόλεμο με τη Ρωσία.

«Αν ήμουν στην παλιά μου δουλειά, θα σκεφτόμουν τη θανατηφόρα δράση, ναι. Αλλά ξέρετε ότι αυτός είναι ο λόγος που έχετε μια CIA.. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο έχετε κρυφή δράση…Ξέρετε ότι τώρα τείνουμε να μιλάμε πολύ και να ενεργούμε πολύ λίγο. Και μερικές φορές είναι καλό αν αρχίσουν να εμφανίζονται τα όπλα…»

Μιλώντας για όπλα, το συμβούλιο λαμβάνει χρηματοδότηση από κυριολεκτικά τους μεγαλύτερους στρατιωτικούς εργολάβους στον κόσμο. Οπότε αυτό μπορεί να είναι ένας παράγοντας γιατί είναι τόσο χαρούμενοι.

5. Στόχευση αντιφρονούντων

Πριν από τη συνεργασία με το Facebook, το Ατλαντικό Συμβούλιο συνεργάστηκε με την κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου για να εντοπίσει λογαριασμούς στο twitter που έλεγαν ότι διέδιδαν παραπληροφόρηση.Ένας από αυτούς που κατηγορήθηκαν ότι ήταν «πιθανός λογαριασμός παραπληροφόρησης της Ρωσίας» ήταν ο Ian Shilling, ένας Βρετανός συνταξιούχος που πήγε στο Sky News για να καθαρίσει το όνομά του.

Αυτό που είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό, σύμφωνα με τον αμυντικό ανταποκριτή Alistair Bunkall, είναι ότι ένας από τους λόγους για τους οποίους ο λογαριασμός του Ian αναγνωρίστηκε ως ψεύτικος είναι επειδή δημοσίευσε πολλά tweets επικριτικά για τη βρετανική κυβέρνηση.

Τι συμβαίνει, λοιπόν, όταν η συνεχής και παραγωγική κριτική της κυβέρνησης σας κάνει να αναγνωρίσετε μια « Ρωσική φάρμα τρολ » από το Ατλαντικό Συμβούλιο;

Σε αυτήν την περίπτωση, ο λογαριασμός του Ian στο twitter ανεστάλη και ο αναλυτής του Atlantic Council Ben Nimmo το αναγνώρισε ως νίκη . Αλλά την επόμενη μέρα το Twitter ειδοποίησε τον Ian ότι ήταν λάθος και επανέφερε τον λογαριασμό του.

Έτσι, τουλάχιστον σε αυτή την περίπτωση, επιβίωσε η ανοιχτή ανταλλαγή ιδεών που είναι απαραίτητη για κάθε υγιή δημοκρατία.

Τελικές σκέψεις

Από τότε που ανακοίνωσαν τη συνεργασία τους με το Atlantic Council για την καταπολέμηση της παραπληροφόρησης, το Facebook έχει αφαιρέσει εκατοντάδες λογαριασμούς για «μη αυθεντική συμπεριφορά», όπως χρήση ψεύτικων λογαριασμών και ανεπιθύμητης αλληλογραφίας. Αυτά είναι πραγματικά ζητήματα στην πλατφόρμα, επομένως η κατάργηση λογαριασμών δεν σημαίνει αυτόματα πολιτική λογοκρισία.

Ωστόσο, δεδομένου του γεγονότος ότι το συμβούλιο λαμβάνει χρηματοδότηση από την κυβέρνηση των ΗΠΑ, ξένες κυβερνήσεις και μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες, είναι εύλογη ανησυχία ότι αυτά τα συμφέροντα θα μπορούσαν να ασκήσουν κάποια επιρροή σε αυτό που το Ατλαντικό Συμβούλιο κρίνει ως παραπληροφόρηση και ποιοι λογαριασμοί αφαιρούνται στο Facebook .

Αξίζει να σημειωθεί ότι δεν είναι κάθε μέλος του Ατλαντικού Συμβουλίου που ανατρέπει τη δημοκρατία, πολεμιστής, απαγωγέας, αλλά σίγουρα έχουν μια ατζέντα, δεν είναι καθόλου αντικειμενικοί, και υπάρχουν περισσότεροι από αρκετοί σκιεροί χαρακτήρες στο ταμπλό για να ασχοληθούν όλοι.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΣΗΜΗ ΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥΣ, ΕΧΟΥΜΕ ΤΙΣ ΕΞΗΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ:

ΠΕΡΙ ΑΤΛΑΝΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

Καθοδηγούμενοι από την αποστολή μας να «διαμορφώνουμε μαζί το παγκόσμιο μέλλον», το Ατλαντικό Συμβούλιο είναι ένας μη κομματικός οργανισμός που κινητοποιεί την ηγεσία και τη δέσμευση των ΗΠΑ στον κόσμο, σε συνεργασία με συμμάχους και εταίρους, για τη διαμόρφωση λύσεων σε παγκόσμιες προκλήσεις.

Η ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΚΑΙ ΟΙ ΑΞΙΕΣ ΜΑΣ

Το Ατλαντικό Συμβούλιο προωθεί την εποικοδομητική ηγεσία και τη δέσμευση στις διεθνείς υποθέσεις με βάση τον κεντρικό ρόλο της Ατλαντικής Κοινότητας στην αντιμετώπιση παγκόσμιων προκλήσεων. Το Συμβούλιο παρέχει ένα ουσιαστικό φόρουμ για την πλοήγηση στις δραματικές οικονομικές και πολιτικές αλλαγές που ορίζουν τον εικοστό πρώτο αιώνα, ενημερώνοντας και κινητοποιώντας το δίκτυο παγκόσμιων ηγετών του με μοναδική επιρροή. Το Ατλαντικό Συμβούλιο —μέσω των εγγράφων που δημοσιεύει, των ιδεών που δημιουργεί, των μελλοντικών ηγετών που αναπτύσσει και των κοινοτήτων που δημιουργεί— διαμορφώνει πολιτικές επιλογές και στρατηγικές για τη δημιουργία ενός πιο ελεύθερου, ασφαλούς και ευημερούντος κόσμου.

Η ιστορία μας - Από το 1961

Επί εξήντα χρόνια, το Ατλαντικό Συμβούλιο επιδιώκει την αποστολή που τώρα έχουμε συνοψίσει σε λίγες λέξεις: «Διαμορφώνοντας το παγκόσμιο μέλλον μαζί». Εν ολίγοις, βλέπουμε τον ρόλο μας να προωθούμε και να υποστηρίζουμε την εποικοδομητική ηγεσία των ΗΠΑ στον κόσμο δίπλα σε φίλους και συμμάχους. Μέσα σε λίγα χρόνια από την υπογραφή της Συνθήκης του Βορείου Ατλαντικού το 1949, εμφανίστηκαν εθελοντικές οργανώσεις στις χώρες μέλη της Συμμαχίας για να προωθήσουν τη δημόσια κατανόηση και υποστήριξη για τις πολιτικές και τους θεσμούς που θα οικοδομούσαν τη συλλογική ασφάλεια και ειρήνη. Αυτό το διεθνές δίκτυο ενώσεων πολιτών συνδέθηκε επίσημα το 1954 με τη δημιουργία του Συνδέσμου Atlantic Treaty.

Το 1961, οι πρώην Υπουργοί Εξωτερικών Dean Acheson και Christian Herter, με τους Will Clayton, William Foster, Theodore Achilles και άλλους διακεκριμένους Αμερικανούς, συνέστησαν την ενοποίηση των ομάδων πολιτών των ΗΠΑ που υποστηρίζουν την Ατλαντική Συμμαχία στο Ατλαντικό Συμβούλιο των Ηνωμένων Πολιτειών.

Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960, το Συμβούλιο συνέταξε μια σειρά εκθέσεων σχετικά με την κατάσταση της κοινής γνώμης προς τις χώρες μέλη της Συμμαχίας και προσπάθησε να εκπαιδεύσει ενεργά το κοινό σχετικά με την ανάγκη εμπλοκής στις διεθνείς υποθέσεις μέσω τηλεοπτικών διαφημίσεων (με πρωταγωνιστή τον Bob Hope), ένα ακαδημαϊκό περιοδικό και το ενημερωτικό του δελτίο. Το 1967, το Συμβούλιο δημοσίευσε τον πρώτο του εκδοτικό τόμο, Χτίζοντας την Αμερικανική – Ευρωπαϊκή Αγορά: Σχεδιασμός για τη δεκαετία του 1970. Μέχρι το 1975, το Συμβούλιο εξέδιδε πολυάριθμα έγγραφα πολιτικής, βιβλία, μονογραφίες και άλλα έργα με τη βοήθεια διεθνών επαγγελματιών και είχε επεκτείνει το πεδίο των εργασιών του για να συμπεριλάβει την περιβαλλοντική διαχείριση και τη σχέση μεταξύ Ιαπωνίας και Δύσης.

Το 1979, ο Αντιπρόεδρος του Ατλαντικού Συμβουλίου Θεόδωρος Αχιλλέας, αναγνωρίζοντας την ανάγκη να προσεγγίσουμε επίσημα τους νέους ηγέτες, ίδρυσε την Επιτροπή για την Εκπαίδευση και τις Γενιές Διάδοχοι. Ήθελε οι μελλοντικοί φορείς χάραξης πολιτικής να κατανοήσουν την αλληλεγγύη που απαιτείται μεταξύ των ανθρώπων με καλή συνείδηση, εάν επρόκειτο να οικοδομήσουν έναν καλύτερο κόσμο. Το 1980, το Συμβούλιο άρχισε να φιλοξενεί επαγγελματίες μεσαίας σταδιοδρομίας για μια υποτροφία ενός έτους, προκειμένου να παρέχει ευκαιρίες σε κυβερνητικούς αξιωματούχους, ερευνητές, επιχειρήσεις, ηγέτες των μέσων ενημέρωσης και άλλους ιδιωτικούς τομείς σε όλο τον κόσμο να συνεχίσουν ένα έτος ανεξάρτητων σπουδών. Το 1985, το Γραφείο Πληροφοριών του ΝΑΤΟ άνοιξε σε συνεργασία με το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ, προκειμένου να εστιάσει την προσοχή του κοινού σε θέματα σημαντικά για τη συλλογική ασφάλεια των Ηνωμένων Πολιτειών και των Συμμάχων τους.

Το Συμβούλιο συγκάλεσε μια μεγάλη διεθνή διάσκεψη για την ανοικοδόμηση των σχέσεων Ανατολής-Δύσης το 1988, με ομιλίες του Προέδρου Ronald Reagan, του τότε υποψηφίου για την προεδρία Michael Dukakis, Zbigniew Brzezinski, Jeanne Kirkpatrick, Colin Powell και Brent Scowcroft.

Μετά την πτώση του κομμουνισμού, άρχισαν προγράμματα να εξετάζουν τη μετάβαση σε εξέλιξη στην Ανατολική Ευρώπη και τα πρώην σοβιετικά κράτη, τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις των συγκρούσεων στα Βαλκάνια, τις προσπάθειες για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και την πυρηνική ασφάλεια. Από το 1996, το Συμβούλιο αναγνωρίζει τους «Διακεκριμένους διεθνείς ηγέτες» μέσω του ετήσιου δείπνου των βραβείων του. Το 2004, το Συμβούλιο έγινε ο εταίρος των ΗΠΑ στην Επιτροπή Βρετανίας-Βορείου Αμερικής, μια ομάδα ηγετών από τις επιχειρήσεις, την εργασία και τον ακαδημαϊκό κόσμο στο Ηνωμένο Βασίλειο, τις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά που δεσμεύονται για αρμονικές, εποικοδομητικές σχέσεις μεταξύ των τριών χωρών και πολίτες τους.

Από την ίδρυσή του, το Συμβούλιο διαχειρίζεται προγράμματα για την εξέταση πολιτικών και οικονομικών θεμάτων καθώς και ζητημάτων ασφάλειας, καθώς και για την κάλυψη της Ασίας, της Αμερικής και άλλων περιοχών εκτός από την Ευρώπη. Όλα τα προγράμματά της, ωστόσο, βασίζονται στην πεποίθηση ότι μια υγιής διατλαντική σχέση είναι θεμελιώδης για την πρόοδο στην οργάνωση ενός ισχυρού διεθνούς συστήματος.

Ελλάδα

Μετά την υπέρβαση μιας δεκαετίας οικονομικής αναταραχής, η Ελλάδα έχει αναδειχθεί ως κρίσιμος σύμμαχος των Ηνωμένων Πολιτειών, απολαμβάνοντας ισχυρή δικομματική υποστήριξη για την ελληνοαμερικανική εταιρική σχέση και στις δύο χώρες. Οι οικονομικές μεταρρυθμίσεις και η διπλωματική λύση με τη Βόρεια Μακεδονία έχουν βελτιώσει τη θέση της τόσο στο ΝΑΤΟ όσο και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Ελλάδα είναι κόμβος για τις επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ, διαδραματίζει βασικό ρόλο στη Νοτιοανατολική Ευρώπη, την Ανατολική Μεσόγειο και τα Δυτικά Βαλκάνια και συνεχίζει να αναπτύσσει τους ενεργειακούς πόρους της προσελκύοντας σημαντικές ξένες επενδύσεις.

ΠΗΓΕΣ:

https://0rf.medium.com/who-is-the-atlantic-council-c927911e8e91

https://www.atlanticcouncil.org/about/

ΠΗΓΗ ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗΣ

Η ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΕΝΩΣΕΙ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΤΗΣ ΓΑΙΑΣ ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΤΗΝ ΑΝΕΛΙΞΗ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΧΡΗΣΗ ,ΤΗΝ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΜΑΣ ΕΓΚΑΘΙΔΡΥΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.